Reisverslag Grand Canyon
|Reisverslag Grand Canyon – dag 18
- Datum: Dinsdag 22 juli 2014
- Plaats: Grand Canyon
- Hotel: The Grand Hotel
- Weer: 32°C en zonnig
Grand Canyon, here we come!
Na een stevig ontbijt in Kayenta vertrokken we naar onze volgende bestemming. Na Monument Valley was de Grand Canyon het volgende natuurwonder dat we gingen bezoeken. We moesten een stuk terug rijden over de U.S. 160 waar we gisteren vandaan kwamen. In totaal hadden we vandaag zo’n 250 kilometer voor de boeg tot The Grand Hotel.
Grand Canyon South Rim
Op de plaats waar de U.S. route 160 op de U.S. Route 89 uit komt sloegen we links af richting de South Rim van de Grand Canyon. Indien we op deze plaats de U.S. Route 89 naar rechts zouden nemen kwamen we terug uit in Page. Zoals je op de foto’s kan zien reden we ook vandaag weer bijna alleen op de weg. Op deze manier is het heerlijk om een roadtrip door West-Amerika te maken. De cruisecontrol instellen op de juiste snelheid en vervolgens de landschappen laten voorbij glijden.
We naderen de Grand Canyon
Onderweg werd het duidelijk dat we de Grand Canyon naderden. Tijdens onze rit op de Desert View Drive konden we genieten van dit prachtige landschap. Langs deze route lagen er ook enkele winkeltjes waar je wat souvenirs kon kopen.
Kaibab National Forest
Onze route liep voor een gedeelte door het Kaibab National Forest en niet veel later naderden we de ingang van het Grand Canyon National Park.
De ingang van Grand Canyon National Park
Even de gebruikelijke foto aan het welkomstbord van dit wereldberoemde Park maken en dan verder rijden richting de desert View Watch Tower. We hadden meteen door dat dit een gigantisch groot Park is en dat we, net zoals ons bezoek aan Yosemite National Park, tijd te kort gaan hebben.
We konden onze Annual Pass voor de Nationale Parken hier gebruiken. Dit was de laatste keer dat we onze Pass nog eens moesten gebruiken, want na vandaag staan er geen Parken meer op onze route waar deze geldig is.
Desert View Watchtower
Niet veel later stopten we aan de eerste grote parking die we tegenkwamen. Hier konden we de Desert View Watchtower bezoeken. Vanuit deze toren had je een prachtig zicht over de omgeving en de oostelijke delen van de Grand Canyon. In vergelijking met de andere Nationale Parken die we tijdens onze rondreis bezochten was het hier opvallend drukker. Niet dat je hier over de koppen kon lopen, maar je kon toch goed merken dat dit een populaire bestemming is.
Beneden in de 21 meter hoge stenen toren was er een winkeltje waar je wat souvenirs kon kopen. Het interieur van deze watchtower vonden we heel erg speciaal en bevat muurschilderingen van Fred Kabotie, een kunstenaar uit Arizona. Boven op de toren, sinds 1987 een United States National Historic Landmark, is er een oberservatiedek.
Het was ook vandaag vrij warm en er hing een soort van nevel in de Grand Canyon. Hierdoor kon ik helaas niet de foto’s maken zoals ik gehoopt had, maar het was toch nog een geweldig mooi en indrukwekkend zicht!
Gigantisch
Na ons bezoekje aan de uitkijktoren aten we in de buurt van de parking nog een super lekker frietje met chilisaus. Daarna reden we verder richting Grand Canyon Village. Onderweg hielden we nog even halt aan het Grandview Point, waar we een klein stukje naar beneden wandelden.
Mather Point
Enkele foto’s later reden we naar het Grand Canyon Visitor Center. Op de grote parking van het bezoekerscentrum stonden er heel wat auto’s, mobilehomes en bussen. Zodra we een onze Jeep geparkeerd hadden wandelden we naar Mather Point. Zoals je op de foto’s kan zien waren we niet alleen.
Zie je mijn dames staan op Mather Point? Waar zijn die handjes?
The Grand Hotel
We wilden graag een zonsondergang boven de Grand Canyon meemaken, maar we waren nog niet ingecheckt in het hotel. Daarom besloten we om eerst even naar het hotel te rijden. Dan konden we meteen ook onze koffers op de kamer zetten en ons even verfrissen. We logeerden in “The Grand Hotel“, een mooi hotel in de buurt van de Grand Canyon South Rim.
Ons hotel lag op zo’n 15 minuten rijden van het Grand Canyon Visitor Center, dus dat viel goed mee.
Even relaxen
Ondertussen waren we het in- en uitladen al gewoon geworden. Onze koffers stonden een 10-tal minuutjes later al op onze kamer met 2 Kingsize bedden.
Wachten op de zonsondergang
Na een korte pauze in het hotel vertrokken we terug naar het Grand Canyon National Park waar we de zonsondergang wilden meemaken. Helaas waren we niet de enige met dit idee. Voor de eerste keer hadden we een korte file bij de ingang van dit Nationale Park waardoor we toch een half uurtje verloren met aanschuiven.
Yavapai Point
Door de vertraging die we opgelopen hadden waren we te laat om nog tot bij Hopi Point te geraken. Daarom besloten we op advies van een vriendelijke Ranger om de pendelbus naar Yavapai Point te nemen. Dit konden we volgens haar nog net halen en dit was ook een mooie locatie.
Deze foto heb ik gemaakt zodra we op het punt waren. Zoals je kan zien zaten er al heel wat mensen te wachten en waren wij nog net op tijd.
Sunset
We namen plaats op een vrij plekje waar we een mooi zicht hadden. Er hing een magische sfeer. Iedereen zat er met hetzelfde doel, een zonsondergang boven de Grand Canyon meemaken. In de verte (uiterst rechts op de horizon – foto boven) merkte ons dochtertje grote rookpluimen op. Achteraf hoorden we dat dit grote bosbranden waren.
Ondertussen begon de zon te zakken en veranderen de kleuren en lichtinvallen voortdurend. Het reliëf van de Canyon werd door de schaduwen nog eens extra in de verf gezet. Gewoonweg prachtig! Dit moet je zelf meemaken om te ervaren hoe mooi het is.
Foto’s
Er werden heel wat foto’s gemaakt. Iedereen was opvallend stil, waardoor je haast alleen het “klikken” van de smartphones en fototoestellen hoorde. Onze dochter was één van de fotografen die dit onvergetelijke moment op beeld probeerde vast te leggen. Bekijk hier haar foto’s van de Grand Canyon (en onze volledige rondreis).
Donker
Zodra de zon achter de horizon was verdwenen werd het heel snel donker en wandelden terug naar de halte van de pendelbus. Ook de temperatuur begon gevoelig te dalen nu de zon weg was.
Terug aan het Visitor Center zochten we onze auto op de donkere parking en beslisten we om nog iets te gaan eten in Grand Canyon Village. Na een lekkere maaltijd in een soort van self-service restaurant vertrokken we naar ons hotel. Onderweg was het stikdonker, zo’n volledige duisternis hadden we nog nooit meegemaakt (behalve in de isoleercel van Alcatraz). Er stonden geen sterren, geen maan, geen lichtvervuiling,…
We reden alleen door de bossen en het was er gitzwart. Als ik de lichten van de auto niet had zou je er geen hand voor ogen zien! Na een spannende rit door de Grand Canyon by night bereikten we ons hotel in Tusayan. We kropen meteen in ons bed, want morgen hadden we een lange rit naar Las Vegas voor de boeg.
Voeg de auteur Frederik Maesen toe aan je Google+ kringen
- Met de bus over de Golden Gate Bridge rijden - February 14, 2018
- Adressen van de Nationale Parken in Amerika - April 25, 2017
- Hoeveel dagen in Yellowstone? - February 1, 2017